Trotse Tukker Onno van Veldhuizen blijft gewoon in Enschede

Hij reist sinds kort meerdere keren per week met de trein op en neer naar Den Haag vanwege zijn nieuwe functie als rechter bij de Raad van State (Staatsraad in de Afdeling bestuursrechtspraak), maar hij piekert er niet over om te verhuizen. “Ik ben iedere dag weer blij als ik Twente binnen kom en vervolgens in mijn eigen stad Enschede. Wij gaan hier niet meer weg”, vertelt hij. De regio heeft hem veel gebracht, en ja, óók de gouden Trotse Tukker die hij net voor zijn versierselen als Officier in de Orde van Oranje Nassau kreeg opgespeld. “Ik voelde me al goed, maar met die speld nog iets beter”, meldt hij. “We hebben de speld in het leven geroepen omdat we het goed vonden om te benoemen en te laten zien waar we als Twentenaren trots op kunnen zijn. Om te laten zien waar het goed gaat, juist omdat het vaak gaat over zaken die minder gaan. Dit soort dingen geeft energie. Het is de jus op de aardappelen, een kers op de taart. Ik ben er niet afhankelijk van, dat moet je ook niet zijn, maar eervol is het wel. Vooral omdat het niet altijd gemakkelijk is om samen resultaten te behalen.”

Van Veldhuizen is er trots op dat hij een rol heeft gespeeld in het bij elkaar brengen van onderwijs en ondernemers en overheden en van de veertien Twentse gemeenten. “Veel meer dan in het verleden treden we naar binnen en naar buiten gezamenlijk op, het vertrouwen is groter. We opereren nu meer vanuit het gezamenlijk belang in plaats van uit deelbelangen. Als je met elkaar praat in plaats van over elkaar, als je je kwetsbaar opstelt, kweek je begrip. Dat heeft onder meer geresulteerd in een uitstekende regiodeal. Iedereen begrijpt nu hoe het werkt. Het is een hele tour geweest om de regorganisatie in coronatijd uit te voeren. Het voelde soms als een vliegtuig bouwen terwijl het al opgestegen is. Het vergt overigens in de toekomst altijd onderhoud, maar dat hebben we zelf in de hand.”

Wie Onno van Veldhuizen spreekt, kan niet heen om Duitsland. Hij heeft zich ingezet voor grensoverschrijdende samenwerkingsverbanden. “De universiteiten van Twente, Osnabrück en Münster hebben gezamenlijk 130 000 hoogopgeleiden, die samenwerken op het vlak van de energietranistie. Vind maar eens een driehoek van die grootte ergens anders in Nederland”, aldus Van Veldhuizen. Hij stipt ook de lobby voor een directe treinlijn van Zwolle naar Münster en die van Amsterdam naar Berlijn aan. “Ook hier geldt weer dat gezamenlijk optrekken werkt.”

Hoe internationaal hij ook mag denken en hoe nationaal hij ook werkt, dat hij met zijn vrouw Karin in Enschede blijft wonen, komt omdat hij zich thuis voelt in de natuur, in de dorpen en in zijn eigen stad. “De familie van mijn vrouw komt uit Twente, dus ik ken de regio al wel dertig jaar”, vertelt hij. “In mijn tijd als burgemeester heb ik Twente ervaren als één grote familie, met alles wat daarbij komt. Daarmee bedoel ik dus óók alle emoties en soms tijdelijke brouillages, maar ik heb me altijd welkom gevoeld en dat is op andere werkplekken wel anders geweest. Soms moest je je invechten. Dat is hier niet nodig en dat voelt goed en warm.”

Zijn nieuwe functie bevalt hem. “Ik vind het fijn dat ik in mijn werkzame leven onder meer advocaat, ondernemer en burgemeester ben geweest en dat ik nu als rechter werk. Het is anders omdat ik meer in de luwte opereer en geen publieke functie meer heb. Maar ik zie mezelf als ‘alleseter’, als generalist en als flexibel. Ik ben blij dat ik me nu bezig kan houden met complexe zaken die het publiek dienen.” In Den Haag dus, maar wel vanuit zijn eigen Twente.