Waseem groeide op in Egypte, maar geeft nu les bij Saxion: ‘Ik voel me hier op mijn plaats’

“Ik woon hier sinds april 2022. Hiervoor werkte in Polen aan mijn PhD. Ik had een beurs gekregen via het Marie-Sklodowska-Curie Innovative Training Network. Dit was een gezamenlijk doctoraat van drie universiteiten: één in Polen, één in Engeland en de Universiteit Twente. Het was de bedoeling om in elk land één jaar te blijven, maar dat veranderde door corona. De vakken die ik aan de UT zou volgen, kon ik online doen vanuit Polen. In 2022 liep mijn beurs echter af. Ik ging op zoek naar een baan. Via mijn supervisor aan de UT werd ik op Saxion gewezen. Ik zag een vacature voor een baan als docent, heb gesolliciteerd en werd aangenomen.”

“Goed! Vanaf het eerste moment dat ik hier kwam was ik onder de indruk van Hengelo en Enschede. Het zijn rustige steden, daar houd ik van. Voor een jong gezin – ik woon hier met mijn vrouw en twee kinderen – zijn alle voorzieningen aanwezig die je nodig hebt; goede scholen, kinderopvang, alles is er. Als moslim is Enschede bovendien een fijne stad om te wonen. Er zijn meerdere moskeeën en er is een grote moslimgemeenschap. Ook vind ik het fijn dat Enschede dichtbij de Duitse grens ligt. Je bent zo in mooie steden als Münster of Düsseldorf.”

“Ik geef les in elektrotechnische vakken op de academie Life Science, Engineering & Design, bijvoorbeeld over energiesystemen en stroomcircuits. Ik werk in een leuk team in een fijne werkomgeving. Zelf heb ik altijd interesse gehad in elektrotechniek. Dat zat er op jonge leeftijd al in. Mijn vader werkte als elektrotechnisch ingenieur in het Egyptische leger, hij was mijn voorbeeld. Thuis sleutelde hij aan radio’s en televisies. Ik keek vaak mee met wat hij aan het doen was. Na de middelbare school heb ik de bachelor Electrical and Electronics Engineering gevolgd aan de Arab Academy for Science and Technology. Die heb ik in 2013 afgerond, als één van de beste studenten van mijn jaar.”

“Ik vind het leuk om kennis over te dragen op studenten. Dat heb ik van mijn moeder. Zij werkt als docent Scheikunde. Hoe je studenten het best kan bereiken, in hun mindset kan komen, heb ik bij haar afgekeken. Daarnaast neem je de ervaringen die je opdoet mee. In Egypte heb ik zes jaar als onderwijsassistent gewerkt. Daardoor had ik al de nodige ervaring in lesgeven.”

“Nee, want er zijn hier veel internationale studenten. Saxion zocht een docent die in het Engels les kon geven. Dat werkte in mijn voordeel. Ik werk hier inmiddels anderhalf jaar. Na één jaar kreeg ik al een vaste aanstelling. Kennelijk ziet Saxion dus een goede docent in mij.”

“Qua interesse in elektrotechniek zit er weinig verschil tussen studenten. Wel merk je een cultuurverschil. In Arabische landen is er meer hiërarchie. Daar word je als docent aangesproken als meneer of doctor. In Nederland is dat anders. Mensen gaan op een meer familiaire manier met elkaar om. Iedereen is gelijkwaardig. Ik word als Waseem aangesproken. Die omgangsvorm vind ik fijn. Maar het belangrijkste vind ik de dankbaarheid die je krijgt als je studenten iets geleerd hebt.”

“Dat is het nadeel van wonen en werken in het buitenland. Gelukkig is er Whatsapp en Messenger. Dat maakt het makkelijker om contact te houden. En door de grote Egyptische en moslimgemeenschap voel ik me hier nooit alleen. Onderling wordt er veel georganiseerd. Voetbalwedstrijden, samen eten. Zelf organiseer ik af en toe een potje tennis of padel. Het is een hechte gemeenschap.”

“Dat is een lastige vraag. Ik hou van het leven hier, van het lesgeven op Saxion. Al mis ik soms het onderzoeksgedeelte. Misschien kan ik mij daar in de toekomst meer op richten in één van de onderzoeksgroepen die Saxion heeft. Ook wil ik mijn PhD afronden. Ik ben bijna klaar. Wat de toekomst verder brengt hangt van verschillende factoren af. Misschien heeft mijn familie in Egypte mij in de toekomst nodig. Bijvoorbeeld om voor mijn ouders of schoonouders te zorgen naar mate ze ouder worden. Je weet nooit hoe het loopt. Voor nu voel ik me hier echter op mijn plaats.”