Is het enige doel van een onderneming om winst te maken? Daarover bleken de meningen binnen ons panel nogal verdeeld. 2,6 procent was het hier volledig mee eens, 34,8 procent enigszins mee eens. Maar ook 34,8 procent was het hier volledig niet mee eens, plus nog eens 27,8 procent enigszins mee oneens.
Dat het bedrijfsleven wel degelijk een maatschappelijke rol hoort te spelen, blijkt uit de antwoorden op de volgende stelling: ‘Maatschappelijke problemen moeten opgelost worden door de politiek, niet door werkgevers’. Een kleine 29 procent was het hier deels of volledig mee eens. Maar zo’n 71 procent van de panelleden vindt dat bedrijven niet aan de zijlijn horen te staan.
Dat jongeren maatschappelijk engagement verwachten van werkgevers wordt al helemaal bevestigd bij de volgende vraag: ‘in hoeverre vind jij het belangrijk dat een werkgever naast economische doelstellingen ook sociaal-maatschappelijke doelstellingen nastreeft?’ Minder dan 2 procent hecht hier geen waarde aan. 45 procent vindt het geen strenge eis, maar absoluut mooi meegenomen. Maar voor 53 procent is dit een vereiste.
Wat voor rol moet een werkgever dan pakken, naast economische activiteiten en groei? Voor de panelleden is het van belang dat een onderneming zich focust op de gezondheid van medewerkers en de gemeenschap (68%). Maar ook het terugdringen van de CO2-uitstoot (36%), het ondersteunen van lokale initiatieven (33%) en het verbeteren van inclusiviteit (29%) blijken voor jongeren van belang. ‘Inzetbaarheid, gezond en vooral met plezier naar je werk zal alleen maar belangrijker worden in de samenleving en arbeidsverhoudingen’, onderbouwt een van de panelleden.
Als het gaat om gezondheid, verwacht 57 procent ruimte en ondersteuning voor mentaal welzijn: de juiste mate van werkdruk en sociale contacten. Maar ook zoeken jongeren ruimte en ondersteuning voor zelfontwikkeling (54 procent benadrukt het belang van toegang tot onderwijs en training) en zelfontpooiing (47 procent ziet meer ruimte voor verantwoordelijkheid en autonomie).
Wat jongeren werkgevers zouden adviseren om hun sociaal-maatschappelijk bijdrage te communiceren naar de buitenwereld? Een greep uit de open antwoorden: ‘Onderbouwen waarom je iets ondersteunt’, ‘de bijdrage meetbaar maken, monitoren en delen’, ‘ervaringen en verhalen ophalen van je medewerkers, betrek ze hierbij, delen op sociale media’, ‘open communiceren’…
Andere panelleden zeggen juist: vooral doen, waarom zou je dat moeten delen met de buitenwereld? ‘Een werkgever moet het vanuit een intrinsieke motivatie doen, niet omdat het zo lekker staat op Linkedin’ en ‘Niet communiceren. Dat wordt al snel virtue signaling, borstklopperij en woke doen. Twente is daar te nuchter voor. Maak goede producten en lever goede diensten en wees daar trots op.’